The next step

Inmiddels ben ik alweer zo'n 3 dagen terug in Nederland. Na een tussenstop van twee dagen in Eutin Duitsland ben ik afgelopen woensdag aangekomen in Leeuwarden na een periode van twee weken in Denemarken.

Thuisgekomen

In Eutin, voor vertrek naar Nederland

Zoals ik op 8 april al schreef was één van mijn doelen in Denemarken om dieper geworteld te raken in Gods liefde. Tijdens een profetische oefening was dat precies een van de dingen die iemand aan me doorgaf. '' (...)Do not let your roots spread out too far away from you. It is better to go deeper than to grow outwards. The love of Jesus goed deep. (...)'' Dat was voor mij een extra duwtje in mijn rug om ervoor te kiezen terug te gaan naar Denemarken. Over zo'n 10 dagen zal ik dan ook voor onbepaalde tijd vertrekken naar Aalborg.


In Denemarken zal ik meer onderwijs krijgen, vaak de straat opgaan om mensen te vertellen over het koninkrijk van God en voor ze te bidden, tijdens trainingsweekenden discipelen van Jezus mee de straat opnemen, en hopelijk dan ook echt dieper groeien in mijn relatie met God. Ik bid dat deze tijd tot zegen zal zijn voor zijn koninkrijk, voor de verspreiding van waarheid, kracht en van liefde.

Eutin

Komende donderdag 30 april houd ik om 19.30 een presentatie van mijn ervaringen van de afgelopen maanden in het Huis van Gebed in Leeuwarden (Groningerstraatweg 36, rechtervoordeur). Mocht je ook komen, laat het me dan even weten.

De afgelopen weken zie ik steeds in meer in hoe weinig ik eigenlijk begrijp van Gods liefde, hoe weinig het me nog echt te pakken heeft. Hoe meer ik leef vanuit de waarheid die God me heeft laten zien, hoe meer ik besef hoe weinig ik het eigenlijk nog zie. Voor mij des te meer reden om zijn liefde na te jagen.

Als je de machinist vertrouwt, maakt het niet uit dat je de bestemming niet weet.
Ik weet niet waar en hoe dit 'traject' precies zal eindigen, maar ik vertrouw op hem die mij leidt, Jezus.

''Laten we daarbij de blik gericht houden op Jezus: de grondlegger en voltooier van ons geloof.''

This goes so much deeper..

Ik kan vertellen over een café dat Herman heet, de pizza's van één vierkante meter die we hier aten en over de geweldige mensen die me binnen een dag helemaal thuis laten voelen hier.
Maar het gaat hier zo veel dieper, God gaat zo veel dieper. Ik wil jullie meenemen in wat ik van God heb gezien de afgelopen dagen.

 
Afgelopen weekend kwamen hier zo'n 30 mensen uit verschillende landen om te leren op straat over God te vertellen, de zieken te genezen en God te ontmoeten.
Vrijdagmiddag gingen we in zo'n 10 groepen de straat op, ik was samen met Connie. We baden o.a. voor Fin, een christelijke man die slechts 3% kon zien met zijn ogen. Nadat we gebeden hadden en hij zijn ogen opende was het duidelijk dat er iets was gebeurt. Hij zette zijn bril weer op en hij kon duidelijk een stuk beter zien, ook voelde hij een enorm vrede over hem komen. Terwijl we even later de rest van onze groep tegenkwamen en vertelden wat God aan het doen was zag ik een vrouw die erg moeilijk liep. Ik stak de straat over en praatte met haar. Ze was als kind door haar vader bijna doodgeslagen en had er hersenletsel aan overgehouden. Ze wilde geen gebed voor genezing, maar ik mocht wel voor haar bidden. Ik voelde zo'n liefde voor haar dat ik haar kon bemoedigen dat God de Vader haar op het oog heeft en ontzettend om haar geeft. Uiteraard waren er nog meer gesprekjes en ontmoetingen en zeker niet iedereen was open voor gebed of een gesprek.

Met Connie en Annie 'op straat'.

Zaterdagmiddag ging ik de straat op met Wolfgang. We baden voor 2 jonge meiden die allebei genazen van rugpijn en een van hen werd verlost van pijn in haar voet, ze had in het verleden zowel haar rug als voet gebroken. Ook hadden we een erg tof gesprek met een jongen en zijn vriendin. Het gave was dat hij een shirt droeg met een kruis, een Jodenster en een halve maan. Hij droeg dit shirt met een idee, want hij was eigenlijk op zoek naar de waarheid over God, maar durfde niet echt op zoek te gaan. Juist door dit shirt raakten we met hem in gesprek. Met hen baden we dat God zich aan hen zal openbaren.

Zaterdagmiddag werden er zo'n 12 mensen gedoopt. Ik heb met 2 daarvan geholpen, wat een hele ervaring werd. Bij beide personen werden demonen uitgedreven tijdens de doop, één doop duurde daardoor zo'n 45 minuten! Maar ook zij werd bevrijd en begon in tongen te spreken. ''Thank you Jesus, thank you Jesus!'' riep ze uit in tranen. Ze had diep vastgezeten in verschillende religies en de avond ervoor waren er ook al verschillende demonen bij haar uitgedreven. Wauw, God bevrijdt!

Gisteravond ging een jonge vrouw vertellen over de ervaring van haar groep afgelopen week in Aarhus waar ze uitgezonden waren. Ze waren teruggekomen omdat ze 'onder vuur' van de vijand kwamen en niet iedereen was daar klaar voor. Toch hadden ze een geweldige week gehad. Dat was alles wat ik tot dan toe had gehoord.
Al vrij snel brak ze uit in tranen. Een andere jonge vrouw wilde het overnemen, maar ook zij brak uit in tranen. Op hun knieën beleden ze hun trots aan God en prezen God om zijn rechtvaardigheid. Ze waren ongelooflijk onder de indruk van Gods grootsheid en van hun kleinheid. Dit heb ik nog nooit gezien, het was zó diep, zo'n voorbeeld! Niet veel later lagen we allemaal geknield voor God en beleden we zonden, trots, egoïsme, ongeloof...

In mijn hardloop gebied

Ik ben nog zo blind voor de waarheid. God is zo veel groter dan ik besef of me kan voorstellen. Het is ontzettend goed om hier te zijn. Er valt nog veel meer te vertellen, maar weet dat God goed is, hij leeft, hij wil een reine bruid een bruid die zich aan hem overgeeft en van hem houdt.

I'm back, am I?

Ondertussen ben ik alweer een dag in Denemarken. ''In Denemarken, ik dacht dat je in Australië was?'' Zou er door je hoofd kunnen schieten. Daarom een korte update...

Terug in Nederland

Twee weken geleden kwam ik uit Australië weer terug in Nederland. Mocht je het gemist hebben, tussendoor ben ik ook nog in twee landen in Azië geweest om het koninkrijk van Jezus te verkondigen. Over mijn tijd in Australië en Azië valt ontzettend veel te vertellen, dat is dan ook precies wat ik in de twee weken in Nederland heb gedaan. Ik heb mijn tijd gebruikt om veel vrienden te bezoeken en te delen over wat Jezus in en om mij heen gedaan heeft de afgelopen tijd, en dat is heel wat! Helaas had ik veel te weinig tijd om alles aan iedereen te vertellen en veel mensen hebben me helemaal niet eens gezien. Ik hoop over een paar weken iets te organiseren waarin iedereen die komt in één keer in grote lijnen een indruk kan krijgen van mijn tijd in Australië en Azië.
In deze blog zal ik dan ook (nog) niet ingaan op mijn tijd daar, het is te veel, en ondertussen valt er alweer meer te vertellen.

Deze week
Afgelopen dinsdagochtend ben ik vanaf Groningen liftend vertrokken naar Denemarken. Na een wat stroeve start (100 minuten wachten op de 1e lift) kwam ik via vijf liften en de laatste twee uur in de trein aan in Aalborg. In totaal heb ik best wat tijd langs de weg of bij tankstations doorgebracht. Ideale omstandigheden om God te prijzen vond ik al gauw uit.

Op de oprit in Groningen

Vanaf Hamburg werd er door een vriendelijke man een lift voor me geregeld in een camper van een Deens christelijk stel, die super aardig waren. Samen met hen ben ik nog twee tankstations langsgegaan om een volgende lift te vinden, echter zonder succes. Zij brachten me helemaal tot in Skanderborg (onder Aarhus) en zetten me daar op de trein.

Het Deense koppel

In de Deense camper

In Denemarken ben ik op bezoek bij de mensen achter 'The Last Reformation' (www.thelastreformation.com). Mijn doel hier is om tijd te nemen om te reflecteren op de laatste 6 maanden, al betwijfel ik of ik daar aan toekom. Ook hoop ik me te oriënteren op de toekomst, wil ik dieper geworteld raken in Gods liefde en wil ik Jezus ook volgen in mijn tijd hier.
Op dit moment zijn zo'n 10 jonge mensen van over de hele wereld een training aan het volgen hier, ook zijn er nog een paar anderen die om met andere redenen daar zijn, zoals ik. Een hele toffe en gepassioneerde groep.
Vanochtend hadden we een tijd van delen en gebed, waarin ik persoonlijk erg werd bemoedigd om te leven vanuit mijn identiteit in Jezus. Daarna was er voor mij ruimte om te getuigen door middel van mijn levensverhaal, waarna we les hadden en met elkaar deelden over het leven door de Geest tegenover leven in het vlees. Ook de les was erg leerzaam.
In de middag zijn we de straat op gegaan om het koninkrijk van God te verkondigen en zieken te genezen. Verschillende mensen ervoeren genezing en een aantal mensen kregen meer te horen over Jezus. Twee van ons hadden gesprekken met twee verschillende groepen Jehova getuigen, een opmerking die werd geplaatst: ''Jij bent de eerste aardige christen die ik tegenkom.'' Een hoogtepunt was dat een christelijke oudere man die een operatie aan zijn heup had ondergaan na gebed verder kon lopen. Zonder pijn én zonder kruk! Wauw!!

Plannen
Komend weekend is er een trainingsweekend met veel lessen en evangelisatie. Morgen komen de eerste mensen binnendruppelen en bereiden we ons voor op het weekend.
Op dit moment denk ik tot 20 april te blijven om vervolgens een paar dagen naar een vriend in Duitsland te gaan die ik op de school in Australië heb ontmoet.