maandag 10 november 2014

I'm in it



Mijn Nederlandse boodschappen
Inmiddels ben ik al bijna 6 weken in Australië en heb ik nog 7 weken te gaan voordat ik op outreach ga. De temperatuur is meestal ergens rond de 25 graden en varieert tot nu toe van minimaal 18 tot maximaal 37 graden. De lessen variëren van ontzettend interessant tot levensveranderend en inmiddels heb ik mijn eerste boterham met Nederlandse hagelslag gegeten. Laat ik eerst wat vertellen over afgelopen lesweek.

Geestelijke strijd

‘’If all you’re getting is intelectual knowledge, but not connects to your life, you have missed it.’’

De lessen over geestelijke strijd waren behoorlijk fundamenteel, zoals zoveel hier. De autoriteit die ik als volger van Jezus heb is onlosmakelijk verbonden met mijn manier van leven. Geestelijke strijd is niet iets wat ik zo nu en dan kan doen, het is geen evenement waar ik wel of niet aan deelneem. Geestelijke strijd is elk moment van mijn leven gaande. Er is geen neutraal terrein en ik kan me er niet buiten houden. Kortom; ‘’I’m in it!’’ De vraag voor mij en voor jou is:

‘’Maakt mijn leven ruimte voor God’s kracht of geef ik het kwaad de kans om invloed uit te oefenen?’’


Pap en mam

Donderdagavond kwamen mijn ouders mee-eten en maakten ze de donderdagavond dienst mee. Het was fijn om nog met hen te praten en nog wat tijd met ze door te brengen. Ook leuk dat veel van mijn DTS’ers mijn ouders graag wilden ontmoeten, en vice versa.






Evangelisatie

Vrijdag gingen we naar het gemeentehuis van Perth, waar we begonnen met aanbidding. Daarna gingen we in kleine groepen uiteen om de Heilige Geest te vragen ons te sturen.
In mijn groep zag J. een beeld dat hij een trap opliep, op bruine deuren klopte en God deed open. Nadat hij dat had uitgesproken draaiden we ons instinctief om. Recht tegenover het gemeentehuis waren trappen die liepen naar de bruine deuren van een kerkgebouw. We zijn naar binnengegaan en hebben over de stad gebeden aan de hand van andere dingen en bijbelteksten die God ons gaf. Toen kreeg ik Ezechiël 37 in gedachten. Daarin spreekt Ezechiël leven uit over het land naar aanleiding van een visioen (over een dal vol botten, die weer tot leven komen). Wij zijn naar buiten gegaan en hebben hetzelfde uitgesproken over Perth. Later bleek een andere groep precies hetzelfde uitgesproken te hebben, ook zij kregen Ezechiël 37. Heel tof, maar niet meer ongewoon voor mij. God spreekt en leidt de strijd voor het goede.



Weekend

Zaterdag was het Dutch Day (dat heb ik er maar van gemaakt). Ik ging met de twee andere Nederlandse jongens op stap. We zijn naar de Dutch Store (’t Winkeltje) in Perth gegaan en hebben daar wat Nederlandse etenswaren aan de haak geslagen. We deden ons best om geen Engelse woorden te spreken naar elkaar, wat niet helemaal lukte. Na nog andere boodschappen te hebben gedaan en even de stad in te zijn geweest zijn we bij J. thuis gaan eten. Helaas was J. vergeten een poffertjespan te lenen, dus hebben we in plaats daarvan heerlijk pannenkoeken gegeten.

Gisteravond heb ik een fantastische film/documentaire gezien over geestelijke strijd en God's liefde. Een aanrader: 'Furious love'




Sport

Afgelopen week hebben we voor het eerst echt rugby gespeeld. Ik had er niet heel veel zin in, maar het was geweldig! Het was wel te merken dat sommigen meer ervaring hebben. Één van de kleinste jongens is de enige echte rugby speler, met minder dan 4 man was hij niet tegen de grond te krijgen. Mijn ‘small group’ speelde tegen een andere groep. Eindstand 10-10, waaronder één try (‘’doelpunt’’) van mij.
Aussie Rules Football
Donderdags speelden we voor het eerst Australian Rules Football. Het heeft de meeste overeenkomsten met de manier van spelen van basketbal (volgens de kenner), maar het lijkt meer op rugby. Als je wil weten wat dit is, moet je maar even ergens op internet kijken. Het werd uiteindelijk een grote chaotische veldslag, waarin mijn team met iets van 13-0 verloor, dik verloor in ieder geval. Daarbij moet gezegd worden dat het mogelijk is om in één keer 6 punten te scoren.
Aussie Rules Football

Vrijdagavond was het weer tijd voor zaalvoetbal. Mijn team won met 10-3 en ons andere team won, na een ongelooflijk spannende strijd, van een erg goed Colombiaans team (de nr. 3 van de competitie) met 5-4. In de bus op de terugweg hebben we zo hard ‘gezongen’ dat ik sindsdien een erg schorre keel heb tot op de dag van vandaag, het was misschien niet heel slim aangezien ik al wat last van mijn keel had, maar het was mooi.

Ik

Zoals je al kon lezen had ik afgelopen week (en nog steeds wat) last van mijn keel, was ik wat verkouden en de meeste dagen behoorlijk moe. Dit liet ik ten koste gaan van mijn persoonlijke tijd met God. Dit weekend heb ik ervoor gekozen het extra sporten (om 05.15 in de morgen) maar even helemaal te laten schieten om meer slaap te krijgen, meer energie te hebben en tijd met God in te plannen. De lesweken gaan ontzettend snel, er zijn ontzettend veel mensen om mee te praten, dus het is goed om tijd te nemen om de lessen te verwerken. Dus voorlopig weer uitslapen tot 5.50, heerlijk!

Dit weekend kwam ik erachter dat ik God verweet niet meer te doen in deze wereld. Ik dacht beter te weten dan Hij hoe Hij te werk zou moeten gaan. Ik wil me daar niet meer op richten, want zijn wegen zijn hoger dan die van mij, ik vertrouw op Hem en wil dat steeds meer doen. Ik wil me richten op hoe ik mezelf kan opstellen zodat God door mij heen zijn liefde aan de wereld kan geven.


Gebed

Mijn DTS als geheel vertrouwt op God voor financiën. We hebben nog 41.000 euro nodig. Bid je mee?
Deze week hebben we het over het Vaderhart van God. Wil je bidden dat mijn hart en denken vernieuwd worden?

Bedankt!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten