zaterdag 12 december 2015

God bracht ons samen...

-- (English, here: hermanelsenbroek-english.blogspot.com) --

Er is één heel belangrijk onderwerp dat ik tot nu toe heb vermeden, maar zoals je misschien al wel vermoedt ga ik er vandaag over schrijven.

Waar het om gaat: Ik ben verloofd!

Dit verhaal gaat over God, die twee personen radicaal veranderde en samenbracht. Één van hen ben ik, de ander is mijn verloofde, Ann-Cathrine (AC). Ik wil jullie een klein gedeelte van ons verhaal vertellen, want het is een groot getuigenis over God. Ik hoop dat het je inspireert en dat het een voorbeeld zal zijn om te volgen voor jullie die nog niet zijn getrouwd.

Een vliegende start

AC en ik hadden elkaar al eerder ontmoet, maar er begon iets nieuws toen zij eind augustus naar Denemarken kwam. In de week daaraan voorafgaand begon ik me al af te vragen wat ik nou eigenlijk van haar dacht. Dit was nadat we met The Last Reformation (De Laatste Reformatie) een trainingsweekend hadden georganiseerd in haar stad in Noorwegen.
Vanaf het eerste moment dat ik haar in Denemarken zag was ik diep onder de indruk. Nog dezelfde nacht bracht ik al mijn gedachten bij God en vertelde hem dat ik ernaar verlangde zijn stem weer te horen. De volgende dag kwam er een vriend naar me toe die een beeld voor me had:

''Ik zag jou naar je vrouw kijken. Terwijl je dat deed had je een grote glimlach op je gezicht en tranen in je ogen. Je zag de liefde van God in en door haar heen en je prees God voor wie hij is.'''

Naast dit beeld vertelde hij me bijna letterlijk dezelfde dingen die ik 's nachts naar God had uitgesproken. Het was zo duidelijk voor me, alleen God kon die dingen weten. Ik zag dit niet als een bevestiging over AC, maar als een bevestiging dat God me de vrouw zou geven die hij voor mij had bestemd. Zoals hij had gezegd:

''Als jij je op mij richt, zal ik alles compleet duidelijk maken.''

Een zachter hart

Één week later, terwijl we allebei een korte wandeling maakten, ontmoetten we elkaar onbedoeld. Vanaf dat moment begonnen we meer en meer serieuze gesprekken te hebben. In de daaropvolgende weken merkte ik dat God aan het werk was in mijn hart. Ik kwam van een kijk op liefde die volledig verdraaid was door dingen in het verleden. Sterker nog, ik was mijn geloof in liefde en mijn vermogen om iemand lief te hebben verloren. Het resultaat van gebroken liefde om me heen en fouten die ik zelf had gemaakt. Maar nu zag ik goede voorbeelden van liefde en relaties om me heen. Voor het eerst in mijn leven was er geen angst, geen zorgen, geen twijfels, niets van dat alles. Er was geen verwarring in mijn gedachten. In deze dagen huilde ik erg veel terwijl ik met God praatte, er gebeurde van alles op een diep niveau.

''God, het is bijna verwarrend dat er helemaal geen verwarring is!''

Normaal gesproken kon ik me bijna vastgrijpen aan mijn angsten, want die waren altijd aanwezig in momenten als dit. Nu had ik maar één ding om me aan vast te houden... Gods belofte, hij zal het duidelijk maken.

Op weg naar Nederland

Commitment?

Halverwege september speelde ik open kaart. Ik vertelde AC dat ik haar ontzettend leuk vond en dat ik haar beter wilde leren kennen. We zaten hierin op één lijn. Dus begonnen we elkaar actief te leren kennen en God hierin te zoeken.

Op een avond, eind september, ging ik naar een voetbalveld om over AC te bidden. Het duurde niet lang voordat ik in tranen was. Ik zag zo helder voor me wat God al gedaan had. Ik kon niet anders dan hem te prijzen, te aanbidden en te bedanken. Ik was ontzettend blij en diep geraakt. De volgende dag besefte ik plotseling dat dit erg veel leek op het beeld dat me gegeven was. Ik keek naar 'mijn vrouw' (bad over AC), had tranen in mijn ogen, een grote glimlach op mijn gezicht en ik aan prees God! Die morgen begon ik er serieus over na te denken om haar verkering te vragen, maar er gebeurde iets dat mijn kijk op relaties op z'n kop zette...

Er was onderwijs over relaties dat me rechtstreeks in mijn hart raakte. Het resultaat was dat AC en ik besloten dat we nooit elkaars vriend en vriendin zouden zijn, omdat dit maar een halve commitment zou zijn. We wilden niets bouwen op gevoelens, gedachten of een uitprobeer-periode (vriend/vriendin periode). We wilden alleen op God bouwen. We besloten dus om God te zoeken en te wachten op zijn bevestiging of het zijn plan was om ons samen te brengen. Ook besloten we om te leven als broer en zus totdat God zou bevestigen dat we een koppel zouden moeten zijn. Als die dag zou komen, zou er geen half commitment nodig zijn, omdat we hadden besloten God te vertrouwen. We wilden een fundament dat onwankelbaar zou zijn. Het is lastig te beschrijven hoe blij we waren met dit nieuwe inzicht. Ons verstand kon het gewoon niet bevatten, maar in ons hart waren we erg opgetogen.

We kozen er zelfs voor om niet elkaars handen vast te houden, omdat dit op zichzelf al een commitment zou zijn en gevoelens zou aanwakkeren. Nadat we een keer wel hand in hand hadden gelopen, spraken we erover en stopten we ermee. We wisten dat het geen zonde was, ook niet iets slechts. Maar we waren aan het wachten op God en wilden niet zelf alvast stappen nemen. In feite, waren we nog steeds gewoon een broer en zus die God aan het zoeken waren.

Commitment!

Tegen het einde van oktober was het tijd voor AC om open kaart te spelen. Tijdens het bidden voor haar familie kreeg ze plotseling een helder beeld in haar gedachten. Toen wist ze dat God bevestigde dat hij een weg voor ons samen had gemaakt. Vlak hierna kwam ik ineens de kamer binnen en niet veel later deelde ze de bevestiging:

''Ik zag een erg vies en rommelig voetbalveld. Jij en ik waren afval aan het oppikken en ruimden het veld op. Ook God had hier zijn hand in en werkte met ons samen. Nadat al het afval was verwijderd en het veld schoon was, zag ik plotseling een weg. Wij stonden samen op de weg, tegenover elkaar. Toen draaide God zich naar mij toe en zei: 'Mijn kind, het is gereed.' ''

In de weken hieraan voorafgaand had ik tegen God gezegd dat het voelde alsof mijn hart en geest al wisten dat hij bevestiging had gegeven, maar dat mijn verstand het gewoon nog niet kon bevatten. Mijn gebed was vaak iets van:

''God, help me te zien wat u me al heeft getoond.''

Na het gesprek met AC ging ik naar een bos om te bidden. Ik probeerde te erkennen dat God ook aan mij had bevestigd dat hij AC en mij had samengebracht, maar ik kon het gewoon niet over mijn lippen krijgen. Toen zag ik een laatste angst die opkwam en gaf het over aan God. De angst om mijn eigen bevestiging te maken en dan te zeggen dat het van God kwam. Deze angst ging weg toen ik het aan God overgaf. Ik wist dat hij bevestiging zou geven op een manier dat ik wist dat hij het was en niet ik zelf. Hierna had ik dan eindelijk de vrijheid om te erkennen dat God me al die bevestiging had gegeven. Het was alsof het al die tijd al voor mijn neus had gelegen, maar nu pas kon ik het bevatten.

''God, nu weet ik dat ik het al wist. Ann-Cathrine wordt mijn vrouw.''

Twee dagen later vroeg ik haar ten huwelijk en ze zei ja. De laatste weken hebben we het hele verhaal, of een deel ervan, gedeeld met familie en vrienden. We hebben gezien dat ons verhaal, of eigenlijk Gods werk in ons, tot zegen was van veel anderen.

Hoe zit het met jou?

Bedankt dat je de tijd hebt genomen om het hele verhaal te lezen. Er valt veel meer over te zeggen en er zijn veel meer details om te delen over wat God heeft gedaan in deze reis. Maar in plaats van nog meer details op te rakelen moet ik je vragen... Hoe zit het met jou?

Deze getuigenis van de levende God is niet om jou alleen maar te laten denken dat het een leuk verhaal is, om vervolgens naar de volgende getuigenis te kijken. God heeft de macht om jouw leven en jouw kijk op relaties te veranderen.

Als jij vrijgezel bent of in een vriend/vriendin relatie dan wil ik jou uitdagen. Is er ook maar iets anders dat jij als fundament voor je relatie wil dan God? Ben jij bereid de persoon te zijn die kan zeggen: ''Ik zal je broer/zus zijn, tot de dag dat ik weet dat God ons samenbracht.''? Ben jij bereid om halve commitments, die onzekerheid geven, te laten vallen? Bereid om of geen commitment aan te gaan of een 100% commitment met diegene waar jij van houdt?

Wanneer weet je dat jij weet dat God het heeft bevestigd? Als jij die bevestiging als fundament kan gebruiken om te trouwen, dan weet je dat jij het weet. Hoe het bevestigd wordt zal van persoon tot persoon verschillen. Dus zoek God en op de dag dat hij het voor jou bevestigd zal jij het gewoonweg weten.

Voel je vrij om contact op te nemen met AC of mij als je meer wil weten over ons verhaal, advies wil of van gedachten wil wisselen.
Tijdens afscheidsdinner van de Lucas10 studenten in Denemarken