Omdat er veel te vertellen valt meteen maar weer een update. Dit keer vooral een getuigenis van wat Jezus aan het doen is.
Overig
Het is me gelukt om donderdag en vrijdag rond 5.15 op te staan. In het weekend slapen we uit, ik tot ongeveer 7 uur 's ochtends.
Vrijdagavond
speelden we onze eerste zaalvoetbalwedstrijd. Het was ontzettend
spannend en erg leuk. We hebben helaas 6-7 verloren, maar wel tegen een
goed op elkaar ingespeeld team. Het gekke was dat je hier de aftrap in
1x op goal mag schieten, doordat we dit niet wisten werden we verrast en
stond het binnen 5 seconden al weer 1-1. Ik was meestal de verdediger
maar heb ook 1
doelpunt meegepikt.
Voor de
voetballiefhebbers heb ik een foto van het NIB Stadium dat recht
tegenover mijn huis staat. (20.441 zitplaatsen, Perth Glory won met 3-2). Een aantal DTS'ers gingen er vandaag heen en
maakten deze foto.
|
Ezechiël 18: 30-32 (NIV) |
The character of God
Deze week hadden we les over het
karakter van God.
De lessen waren ongelooflijk leerzaam. Ik heb geleerd meer te zoeken en
te ontdekken dat God zichzelf openbaart in de bijbel. We hebben alleen
maar naar het oude testament gekeken, maar -
wauw - ik zie
ineens precies dezelfde God als in het nieuwe testament. Dit wist ik in
theorie al, maar nu zie ik het ook echt. Heerlijk!
A broken heart
Vrijdagochtend
tijdens de aanbidding in de klas brak God door in mijn hart. Ik was nog
aardig sceptisch en afwachtend over het YWAM gebeuren, maar tijdens de
aanbidding met onze klas merkte ik dat ik vooral tegenover God nog de
deur dichthield. Mijn schoolleider had dit zelfde gevoel en deelde dit:
''My sacrifice, O God, is a broken spirit; a broken en contrite heart you, God, will not despise.'' - Psalm 51:17 (NIV)
Ik bleef nog een tijdje staan, want ik wilde mezelf wel
overgeven aan God,
maar dan wel op een makkelijke manier. Toen ging ik toch op mijn knieën
en gaf me over aan Hem, al snel kwamen de tranen, God brak door in mijn
hart. Hij liet me zien dat ik me in bepaalde dingen onbewust groot heb
gehouden en bepaalde dingen kwamen naar boven. De boodschap die God mij 2
weken geleden gaf -
''humble yourself'' - kwam nu verder binnen. Wat heerlijk om God te aanbidden en te huilen daar op de vloer!
Evangelisatie
's
Middags gingen we voor het eerst met de DTS de straat op. Het gave is
dat elke vrijdag zo'n beetje de hele basis erop uit gaat om mensen te
vertellen over Jezus.
Ik ging met 2 jongens (M. en A.), ze gingen
met mij mee omdat ik er heel veel zin in had en ze wisten dat ik
ervaring had. We baden en ik kreeg het
beeld van een rode
rugtas en M. kreeg de kleur rood heel sterk in zijn gedachten - hij was
erg enthousiast dat dit overeenkwam. Direct na het gebed zijn we achter
een meisje met een rode rugtas aangegaan, maar voordat we haar konden
achterhalen verloren we haar uit het oog.
Nadat ik een gesprekje
met een man eindigde met gebed kwamen we een vrouw tegen die met een
kruk liep. Ze had een dikke opgezwollen voet van een muskietenbeet. M.
bad eerst voor haar voet, daarna kon ze haar voet lichtelijk bewegen. Ik
bad als 2e en vervolgens kon ze ook haar grote teen bewegen -
''I couldn't do this before!'' zei ze -, toen bad A. en vervolgens kon ze ook de rest van haar tenen bewegen, gaaf! Hierna vertelden we haar over Jezus.
Daarna
volgden we weer een rode rugtas, die we kwijt raakten. Echter liepen er
2 vrouwen langs ons - beide met een rode rugtas. M. en A. gingen met de
ene vrouw praten, ik met de andere. Mijn gesprek liep nergens op uit.
M. en A. bleven echter erg lang met 'de-rode-rugzak-mevrouw' praten. Ze
baden voor haar en ze gaf aan tijdens het gebed erg te zijn
geraakt door God.
Ze was duidelijk erg geëmotioneerd, oftewel ze huilde. In haar verleden
had ze veel afwijzing van christenen ervaren vanwege haar relatie met
een vrouw destijds, zelfmoordgedachten waren haar niet vreemd. Ze baden
daarna nog een keer voor haar, en hebben nog met haar gepraat en haar
uitgenodigd langs te komen in een meeting op de YWAM basis.
|
BBQ in de ochtend - op 11-10-14 |
Intussen
was ik alleen verder gegaan en sprak met een moslim man en vrouw. De
man liep wat mank, omdat hij vocht in zijn been had, maar hij wilde
waarschijnlijk geen gebed gaf de vrouw aan (de man kon geen Engels). Ik
vroeg of ze het hem zelf misschien wilde vragen. Zelf gaf hij aan dat
het goed was dat ik voor hem wilde bidden. Ik bad 2x en hij voelde beide
keren dat er wat gebeurde in zijn been. Aan de vrouw heb ik uitgelegd
wat ik bad en wie Jezus is. Ten slotte bad ik dat Jezus zich aan hen
openbaart.
Daarna ging ik naar een man op een bankje. Ik zei: ''Ik
zie dat u 2 krukken heeft, mag ik vragen wat er aan de hand is?'' Hij
zei onmiddellijk: ''Jij mag voor mij bidden.'' De man kwam uit Iran, kon
niet goed Engels en noemde zichzelf Katholiek. Ik heb een kort en leuk
gesprekje met hem gehad en gebeden voor zijn been, zijn oor - die niet
goed werkte - en voor hemzelf.
Vervolgens kwam ik studenten tegen
van de Frontline DTS die een gebedswandeling gingen maken. Ik heb hen
bemoedigd en aangemoedigd om moedig te zijn en naar mensen toe te
stappen. Achteraf hoorde ik dat ze 2 toffe ontmoetingen hadden. Één
iemand kreeg het
woord 'player' in gedachten. Ze liepen
iemand bijna letterlijk tegen het lijf die meteen in het gesprek zei:
''Ik ben een football player.''
M. en A. waren inmiddels
verdwenen, omdat de tijd die we hadden afgesproken om te verzamelen al
was geweest. Op mijn weg terug sprak ik met een man die krantjes
verkocht en heb een leuk gesprek met hem gehad, maar hij wilde geen
gebed. Vervolgens nog een gesprek gehad met een man en vrouw die aan het
bedelen waren. Hij geloofde dat Jezus voor zijn zonden
was gestorven. Ik heb hen mogen bemoedigen en voor hen gebeden. Later
bleek dat een ander ook al voor hen had gebeden, zij had vooral contact
met de vrouw en ik vooral met de man.
Terwijl ik me haastte om
niet te veel te laat te komen liep er een vrouw langs die met haar been
trok. Ik mocht voor haar bidden zei ze, terwijl ze verder wilde lopen.
Ik maakte duidelijk dat ik graag meteen wilde bidden. Ze bleek
christen
te zijn, wat uitmondde in een erg leuk gesprek. Gebeden voor haar
heupgewricht die niet goed zat, maar niet slecht genoeg was om
geopereerd te worden. Ik heb haar bemoedigd en werd ook door haar
bemoedigd -
''Thank you for being the instrument of God.''
Andere
studenten hadden ook mooie verhalen en interessante gesprekken gehad. 1
van de jongens die normaal ook veel de straat op gaat had, met andere
DTS'ers, had zo'n 40 minuten gebeden voor een vrouw en terwijl ze baden
werd er een demon uitgeworpen. De vrouw - en haar man - wonen tijdelijk
in een kerk, elke dag leest de man haar voor uit de bijbel. De vrouw
beleed tijdens het bidden spontaan haar zonden en nam er afstand van. Ze
vertelde hoe 'normaal' geesten waren geworden in haar leven.
Kortom:
Jezus liep door de straten van Perth en wij hadden het voorrecht om
zijn handen en voeten te zijn. Elke vrijdag gaat zo'n beetje iedereen
van de basis de straat op in Perth, nu dus aangevuld met zo'n 80 DTS
studenten. Een erg bemoedigende dag.
Let op: Dit verhaal gaat niet zozeer over mijn goede christelijke wandel, maar over
Jezus Christus die zich in zijn liefde uitstrekt naar mensen. Hij wil zichzelf bekend maken, daarom getuig ik van Hem.
Mocht je Jezus niet goed kennen, dan weet ik nog een mooi boek waar je verhalen als bovenstaande in kan lezen;
de bijbel. Weet dat Jezus dezelfde blijft, gisteren, vandaag en voor altijd (Hebreeën 13:8)
|
De Indische Oceaan - op 11-10-2014 |