Herstel en tranen

Week 3: Repentance & Forgiveness

Het auditorium in de ochtend

Deze week leerden we over inkeer/berouw en vergeving. Opnieuw was dit enorm verhelderend. Het karakter van God en zijn perspectief op zonde en herstel was erg nieuw voor mij, zoals ik dat deze week heb geleerd. Door wat ik leer wordt God nóg persoonlijker, Hij wil een volledig herstelde relatie met jou en mij en ook tussen mensen. Ik begin steeds meer te begrijpen waarom God duidelijk maakte mijn fundament te vernieuwen (zie: 'Hearing God's voice' - 16 okt), want wat ik leer gaat zoveel dieper dan wat ik er tot nu toe van begreep.

Vrijdag was, de hier erg bekende, application day (dag van toepassing). Deze dag voor ons geen morning workout, evangelisatie of zaalvoetbal, maar we gingen ons afkeren van onze zonden en mensen vergeven. In mijn stille tijd vroeg ik God te laten zien waarvan hij wilde dat ik me zou afkeren en welke mensen ik nog moest vergeven. Wat er naar boven kwam, bracht tranen in mijn ogen.

Het kruis na afloop - vrijdag 24 oktober

We begonnen om 8.30 we met een korte aanbidding, waarna we één voor één plaatsnamen voor de klas en uitspraken van welke zonden we ons afkeerden en welke personen we vergaven en waarvoor.
A. ging als eerste, dat had ik met hem afgesproken, omdat we beiden als eersten wilden. Het toffe was dat hij mij specifiek vroeg voor hem te bidden, omdat ik zijn verhaal ken. Daarna was het mijn beurt. Ondanks dat ik een dag hiervoor nog dacht dat het niet heel moeilijk zou gaan, heb ik mijn hart uitgestort. Zowel mijn zonden - trots in verschillende vormen - als het uitspreken van vergeving kwamen van erg diep en ik was dan ook erg emotioneel, maar het was bevrijdend! De twee stafleden die naast me zaten baden voor me en hadden nog een beeld voor me dat ik meteen herkende.
Daarna spijkerde ik mijn papier aan het kruis, waarna zo'n beetje de hele klas voor me bad, wat een bemoediging! Ook kreeg ik van verschillende mensen een briefje met een persoonlijke bemoediging. Het zijn erg gave dingen die erop staan. Op één van de briefjes stond dat iemand een beeld had gekregen over mij, dit beeld kwam exact overeen met een beeld dat iemand 4,5 maanden geleden over me uitsprak.

zo'n 10 uur later waren al mijn klasgenoten dit proces doorgegaan en ook een aantal van de staf, met daarin alleen een half uur pauze voor de lunch. Het was overweldigend krachtig, wat God allemaal naar boven bracht en hoeveel geestelijke heling en bevrijding er plaats vond.

Outreach

Een stuk van de Swan River bij nacht

De outreach zal in 3 teams worden gedaan. Alle teams gaan eerst 6 weken naar Calcutta (zo'n 10 miljoen inwoners!). Daarna gaat elk team 5 weken naar een ander land. Deze week kregen we zo'n 2 dagen om God te vragen naar welke van 3 landen Hij ons wilde hebben op outreach. (Omdat officieel nog niet bekend is welke landen het worden, laat ik dat nog even in het ongewisse.)
Dinsdagavond moesten we doorgeven naar welk land God ons wilde hebben. Ik had één land dat meer op mijn hart kwam, maar ik vond het niet erg duidelijk. Ik deelde dit in mijn één-op-éen gesprek (dat ik met 2 personen heb, maar oké). Toen ik uitlegde waarom ik dacht dit land op mijn hart lag zeiden ze tegen mij: ''God heeft je al lang duidelijk gemaakt dat dit een land is waar hij je heen wil hebben, ga er voor!'' Dus dat dat land gaf ik door.
Op dit moment is de verdeling van de personen per land nog niet gelijk genoeg en mogelijk moeten we er later nog een keer voor bidden, dat is nog niet bekend. De volgende ochtend vroeg ik daarom aan God of ik het bij het rechte eind had en of hij dat dan wilde laten zien... Onmiddellijk kreeg ik deze tekst:
''I foretold the former things long ago, my mouth announced them and I made them known; (...)
Therefore I told you these things long ago; before they happened I announced them to you so that you could not say, 'My images brought them about.' (...)
You have heard these things: Look at them all. Will you not admit them?''

Basketballen - donderdag 23 oktober

(Uit Jesaja 48:3, 5 en 6; NIV)

Genezing

Gisteravond was ik met een klasgenoot aan het praten, die vertelde pijn te hebben in zijn schouders en rug en dat zijn benen niet even lang zijn. We gingen met 4 jongens voor hem bidden en voor onze ogen werden zijn benen gelijk in lengte. Hoe groot is onze God?!

Deze week

De basis - 's ochtends erg vroeg

Deze week duiken we in het onderwerp: 'Aanbidding en voorbede. Verder staan er nog geen noemenswaardige dingen op het programma.

Bedankt voor het lezen van de blog. Als je een reactie achter wil laten dan kan dat gewoon. Klik dan op het opmerking(en) onderaan dit bericht, stuur me een e-mail of een bericht via Facebook (telefonisch ben ik niet bereikbaar).