Breaking news: 'Jesus is still te same!'

Omdat er veel te vertellen valt meteen maar weer een update. Dit keer vooral een getuigenis van wat Jezus aan het doen is.

Overig

Het is me gelukt om donderdag en vrijdag rond 5.15 op te staan. In het weekend slapen we uit, ik tot ongeveer 7 uur 's ochtends.
Vrijdagavond speelden we onze eerste zaalvoetbalwedstrijd. Het was ontzettend spannend en erg leuk. We hebben helaas 6-7 verloren, maar wel tegen een goed op elkaar ingespeeld team. Het gekke was dat je hier de aftrap in 1x op goal mag schieten, doordat we dit niet wisten werden we verrast en stond het binnen 5 seconden al weer 1-1. Ik was meestal de verdediger maar heb ook 1 doelpunt meegepikt.
Voor de voetballiefhebbers heb ik een foto van het NIB Stadium dat recht tegenover mijn huis staat. (20.441 zitplaatsen, Perth Glory won met 3-2). Een aantal DTS'ers gingen er vandaag heen en maakten deze foto.

Ezechiël 18: 30-32 (NIV)

 

The character of God

Deze week hadden we les over het karakter van God. De lessen waren ongelooflijk leerzaam. Ik heb geleerd meer te zoeken en te ontdekken dat God zichzelf openbaart in de bijbel. We hebben alleen maar naar het oude testament gekeken, maar - wauw - ik zie ineens precies dezelfde God als in het nieuwe testament. Dit wist ik in theorie al, maar nu zie ik het ook echt. Heerlijk!

 

 

 

A broken heart

Vrijdagochtend tijdens de aanbidding in de klas brak God door in mijn hart. Ik was nog aardig sceptisch en afwachtend over het YWAM gebeuren, maar tijdens de aanbidding met onze klas merkte ik dat ik vooral tegenover God nog de deur dichthield. Mijn schoolleider had dit zelfde gevoel en deelde dit:
''My sacrifice, O God, is a broken spirit; a broken en contrite heart you, God, will not despise.''  - Psalm 51:17 (NIV)
Ik bleef nog een tijdje staan, want ik wilde mezelf wel overgeven aan God, maar dan wel op een makkelijke manier. Toen ging ik toch op mijn knieën en gaf me over aan Hem, al snel kwamen de tranen, God brak door in mijn hart. Hij liet me zien dat ik me in bepaalde dingen onbewust groot heb gehouden en bepaalde dingen kwamen naar boven. De boodschap die God mij 2 weken geleden gaf - ''humble yourself'' - kwam nu verder binnen. Wat heerlijk om God te aanbidden en te huilen daar op de vloer!

Evangelisatie

's Middags gingen we voor het eerst met de DTS de straat op. Het gave is dat elke vrijdag zo'n beetje de hele basis erop uit gaat om mensen te vertellen over Jezus.
Ik ging met 2 jongens (M. en A.), ze gingen met mij mee omdat ik er heel veel zin in had en ze wisten dat ik ervaring had. We baden en ik kreeg het beeld van een rode rugtas en M. kreeg de kleur rood heel sterk in zijn gedachten - hij was erg enthousiast dat dit overeenkwam. Direct na het gebed zijn we achter een meisje met een rode rugtas aangegaan, maar voordat we haar konden achterhalen verloren we haar uit het oog.
Nadat ik een gesprekje met een man eindigde met gebed kwamen we een vrouw tegen die met een kruk liep. Ze had een dikke opgezwollen voet van een muskietenbeet. M. bad eerst voor haar voet, daarna kon ze haar voet lichtelijk bewegen. Ik bad als 2e en vervolgens kon ze ook haar grote teen bewegen - ''I couldn't do this before!'' zei ze -, toen bad A. en vervolgens kon ze ook de rest van haar tenen bewegen, gaaf! Hierna vertelden we haar over Jezus.
Daarna volgden we weer een rode rugtas, die we kwijt raakten. Echter liepen er 2 vrouwen langs ons - beide met een rode rugtas. M. en A. gingen met de ene vrouw praten, ik met de andere. Mijn gesprek liep nergens op uit. M. en A. bleven echter erg lang met 'de-rode-rugzak-mevrouw' praten. Ze baden voor haar en ze gaf aan tijdens het gebed erg te zijn geraakt door God. Ze was duidelijk erg geëmotioneerd, oftewel ze huilde. In haar verleden had ze veel afwijzing van christenen ervaren vanwege haar relatie met een vrouw destijds, zelfmoordgedachten waren haar niet vreemd. Ze baden daarna nog een keer voor haar, en hebben nog met haar gepraat en haar uitgenodigd langs te komen in een meeting op de YWAM basis.

BBQ in de ochtend - op 11-10-14

Intussen was ik alleen verder gegaan en sprak met een moslim man en vrouw. De man liep wat mank, omdat hij vocht in zijn been had, maar hij wilde waarschijnlijk geen gebed gaf de vrouw aan (de man kon geen Engels). Ik vroeg of ze het hem zelf misschien wilde vragen. Zelf gaf hij aan dat het goed was dat ik voor hem wilde bidden. Ik bad 2x en hij voelde beide keren dat er wat gebeurde in zijn been. Aan de vrouw heb ik uitgelegd wat ik bad en wie Jezus is. Ten slotte bad ik dat Jezus zich aan hen openbaart.
Daarna ging ik naar een man op een bankje. Ik zei: ''Ik zie dat u 2 krukken heeft, mag ik vragen wat er aan de hand is?'' Hij zei onmiddellijk: ''Jij mag voor mij bidden.'' De man kwam uit Iran, kon niet goed Engels en noemde zichzelf Katholiek. Ik heb een kort en leuk gesprekje met hem gehad en gebeden voor zijn been, zijn oor - die niet goed werkte - en voor hemzelf.
Vervolgens kwam ik studenten tegen van de Frontline DTS die een gebedswandeling gingen maken. Ik heb hen bemoedigd en aangemoedigd om moedig te zijn en naar mensen toe te stappen. Achteraf hoorde ik dat ze 2 toffe ontmoetingen hadden. Één iemand kreeg het woord 'player' in gedachten. Ze liepen iemand bijna letterlijk tegen het lijf die meteen in het gesprek zei: ''Ik ben een football player.''
M. en A. waren inmiddels verdwenen, omdat de tijd die we hadden afgesproken om te verzamelen al was geweest. Op mijn weg terug sprak ik met een man die krantjes verkocht en heb een leuk gesprek met hem gehad, maar hij wilde geen gebed. Vervolgens nog een gesprek gehad met een man en vrouw die aan het bedelen waren. Hij geloofde dat Jezus voor zijn zonden was gestorven. Ik heb hen mogen bemoedigen en voor hen gebeden. Later bleek dat een ander ook al voor hen had gebeden, zij had vooral contact met de vrouw en ik vooral met de man.
Terwijl ik me haastte om niet te veel te laat te komen liep er een vrouw langs die met haar been trok. Ik mocht voor haar bidden zei ze, terwijl ze verder wilde lopen. Ik maakte duidelijk dat ik graag meteen wilde bidden. Ze bleek christen te zijn, wat uitmondde in een erg leuk gesprek. Gebeden voor haar heupgewricht die niet goed zat, maar niet slecht genoeg was om geopereerd te worden. Ik heb haar bemoedigd en werd ook door haar bemoedigd - ''Thank you for being the instrument of God.''
Andere studenten hadden ook mooie verhalen en interessante gesprekken gehad. 1 van de jongens die normaal ook veel de straat op gaat had, met andere DTS'ers, had zo'n 40 minuten gebeden voor een vrouw en terwijl ze baden werd er een demon uitgeworpen. De vrouw - en haar man - wonen tijdelijk in een kerk, elke dag leest de man haar voor uit de bijbel. De vrouw beleed tijdens het bidden spontaan haar zonden en nam er afstand van. Ze vertelde hoe 'normaal' geesten waren geworden in haar leven.

Kortom: Jezus liep door de straten van Perth en wij hadden het voorrecht om zijn handen en voeten te zijn. Elke vrijdag gaat zo'n beetje iedereen van de basis de straat op in Perth, nu dus aangevuld met zo'n 80 DTS studenten. Een erg bemoedigende dag.

Let op: Dit verhaal gaat niet zozeer over mijn goede christelijke wandel, maar over Jezus Christus die zich in zijn liefde uitstrekt naar mensen. Hij wil zichzelf bekend maken, daarom getuig ik van Hem.

Mocht je Jezus niet goed kennen, dan weet ik nog een mooi boek waar je verhalen als bovenstaande in kan lezen; de bijbel. Weet dat Jezus dezelfde blijft, gisteren, vandaag en voor altijd (Hebreeën 13:8)

De Indische Oceaan - op 11-10-2014